برای بزرگ‌نمایی، روی تصویر کلیک کنید.زبره‌کاری یا معماری بروتالیست سبکی از معماری است که در آن ساختمان‌ها کلاً با بتن زبره و بدون روکش و دیگر عناصر کاربردی و به عبارتی عریان و عاری از زینت اجرا می‌شوند. «گاردین» در گزارشی تصویری که در این روزنوشت می‌بینید، به سراغ معماری بروتالیست در بریتانیا رفته است. اصطلاح زبره‌کاری (بروتالیسم) در ۱۹۵۴ در فرانسه و انگلستان برای توصیف این شیوه بکار رفت.
معماران انگلیسی به نام‌های آلیسون و پیتر اسمیتسون برتی اولین بار این اصطلاح را در سال ۱۹۵۳ میلادی ابداع کردند، این اصطلاح ریشه در واژهٔ فرانسوی بتون بروت به معنای "سیمان خام" دارد، عبارتی که توسط لوکوربوزیه برای تشریح متد استفاده خاصش از سیمان استفاده می‌شد، متدی که توسط آن بسیاری از بناهای پس از جنگ جهانی دومش را ساخت. این اصطلاح پس از این که توسط رینر بنهام، منتقد معماری در عنوان کتابش: "معماری بروتالیست نوین: اخلاقیات یا زیبایی‌شناسی؟" در سال ۱۹۶۶ میلادی به کار گرفته شد، رواج بسیاری پیدا کرد.
این عکس‌ها را کاترین برومویچ گرفته است:
برای بزرگ‌نمایی، روی تصویرها کلیک کنید.برای بزرگ‌نمایی، روی تصویر کلیک کنید.برای بزرگ‌نمایی، روی تصویر کلیک کنید.برای بزرگ‌نمایی، روی تصویر کلیک کنید.برای بزرگ‌نمایی، روی تصویر کلیک کنید.برای بزرگ‌نمایی، روی تصویر کلیک کنید.برای بزرگ‌نمایی، روی تصویر کلیک کنید.برای بزرگ‌نمایی، روی تصویر کلیک کنید.برای بزرگ‌نمایی، روی تصویر کلیک کنید.برای بزرگ‌نمایی، روی تصویر کلیک کنید.برگرفته از :
honaronline.ir
